CZYM SĄ MANDALE
Mandale to wyjątkowe i piękne wzory, które mają korzenie w różnych kulturach na całym świecie.
Słowo „mandala” pochodzi z sanskrytu i oznacza „krąg” lub „centrum”.
Istnieją dowody na to, że mandale były używane od setek, a nawet tysięcy lat w różnych tradycjach duchowych i kulturowych.
Mandale wywodzą się z Buddyzmu i Hinduizmu, były tworzone jako pierwsze w tych kulturach. Różniły się od siebie formą wyrazu czy schematami, miały różne akcenty i symbole ale przekaz, bodziec duchowy zawsze był ten sam.
Tradycja Buddyjska: Mandale są znane głównie z buddyjskiej sztuki i praktyki medytacyjnej. Buddyjscy mnisi tworzyli mandale jako formę medytacji, starannie malując skomplikowane wzory z piasku. Po ukończeniu ceremonii mandalę rozpraszano, co symbolizowało ulotność wszystkich rzeczy materialnych.
W hinduizmie mandale również odgrywają istotną rolę jako narzędzia medytacyjne. Są one często używane do wywołania wewnętrznego spokoju i równowagi.
Kultury Rdzennej Ameryki: W tradycjach rdzennej ludności Ameryki Północnej, mandale były używane w sztuce i rytuałach. Charakteryzują się one bogatym zróżnicowaniem kształtów i wzorów, często nawiązujących do natury i ducha.
Kultura Tybetańska: Tybetańskie mandale są znane z bogatej symboliki, często reprezentującej kosmiczny porządek i duchowe aspekty rzeczywistości.
Mandale mają swoje korzenie w starożytnych tekstach buddyjskich, takich jak Avatamsaka Sutra – sanskryckie pismo Mahajany, powstałe w Indiach ok. 200 r zwana dalej Biblią Sutry.
Gdzie opisano idee kosmicznych mandali i ich związek z duchowym rozwojem.
W Tybecie, mandale zyskały szczególną popularność, stając się integralną częścią tamtejszej kultury buddyjskiej.
W tradycji Gelug, mandale były używane jako narzędzie medytacyjne oraz w rytuałach inicjacyjnych.
PRZEKAZ MANDAL
Mandale są pełne symboliki, reprezentującej kosmiczny porządek, duchowy rozwój i równowagę. Centralny punkt, zwany „bindu”, symbolizuje jedność i punkt początkowy wszechświata.
W buddyzmie tantrycznym, mandale odgrywają kluczową rolę, będąc narzędziem do osiągania wyższych stanów świadomości i transcendencji.
Mandale jako Narzędzie Medytacyjne:
Mnisi buddyjscy spędzają wiele godzin na starannej konstrukcji mandali z kolorowego piasku. Proces ten ma na celu skoncentrowanie umysłu i przypomnienie o ulotności wszelkiego istnienia. Mandale stają się środkiem medytacyjnym, pomagając praktykującym osiągnąć głęboki stan medytacji i zrozumieć naturę umysłu.
Rytuał Rozpraszania Mandali:
Po ukończeniu mandali z piasku, mnisi przeprowadzają rytualny akt rozpraszania. Ten symboliczny akt przypomina o ulotności życia i nietrwałości rzeczy materialnych. Mandala jest delikatnie zdmuchiwana lub zmywana, co jest wyrazem odpuszczenia i odrzucenia przywiązania do materialnych form.
W Hinduizmie, mandale mają głębokie korzenie w koncepcji kosmicznego porządku i duchowego rozwoju. Już w Wedyjskich hymnach wspomina się o symbolicznych okręgach reprezentujących wszechświat. Koncepcje te rozwijały się w późniejszych tekstach, takich jak Purany i Mahabharata, gdzie mandale były używane jako narzędzie medytacyjne i reprezentacja wszechświata w strukturze sakralnej.
Symbolika Mandali w Hinduizmie:
Mandale w hinduizmie pełnią funkcję nie tylko estetyczną, ale również pełnią głęboką symbolikę. Centralny punkt mandali symbolizuje absolut, jedność, czyli boską rzeczywistość.
Wzory i kształty reprezentujące bogów, elementy przyrody i cykle życia są integralną częścią hinduskiej symboliki mandali.
Wykorzystanie Mandali w Praktykach Medytacyjnych:
Podobnie jak w buddyzmie, w hinduizmie mandale są używane jako narzędzie medytacyjne.
Poprzez koncentrację na mandali, praktykujący dąży do osiągnięcia wewnętrznej równowagi, harmonii i zrozumienia głębszych aspektów duchowego wymiaru rzeczywistości.
Symbolika Tybetańskich Mandal:
Mandale w tybetańskim buddyzmie są bogate w symbolikę. Centralny punkt, symbolizujący jedność i transcendencję, jest otoczony skomplikowanymi wzorami reprezentującymi kosmiczny porządek i duchową równowagę. Typowe są również mandale Kalaczakra, przedstawiające kosmiczne koło czasu i odnoszące się do szczególnych nauk tantrycznych.
Tworzenie Mandali w Tybecie:
Proces tworzenia mandali w Tybecie jest staranny i pełen rytuałów.
Mnisi używają kolorowego piasku do starannego malowania mandali na podłodze.
Ten trudny proces jest aktem medytacji i skupienia, a rezultatem jest mistyczne dzieło sztuki.
Rytuał Rozpraszania Mandali:
Podobnie jak w innych tradycjach buddyjskich, po ukończeniu mandali, przeprowadzany jest rytuałny akt rozpraszania.
Mandala, często utworzona z piasku, jest delikatnie zdmuchiwana, co symbolizuje ulotność wszelkiego istnienia. Ten akt jest równocześnie wyrazem odpuszczenia i nietrwałości rzeczy materialnych.
Znaczenie Mandali dla Tybetańskiego Społeczeństwa:
Mandale w Tybecie nie tylko odgrywają rolę w praktykach duchowych, ale także są integralną częścią społeczeństwa.
Są używane w rytuałach, procesjach religijnych i ceremoniach inicjacyjnych.
Ich obecność przypomina o duchowym aspekcie życia i jego nietrwałości.
MANDALA W JUNGOWSKIM UJĘCIU
„Symbol jest psychologiczną maszyną przekształcającą energię.”
Carl Gustaw Jung
Mandala – Termin ten w sanskrycie czyli w językach starożytnych, oznacza koło w dosłownym tego słowa znaczeniu. Symbol mandali jest kojarzony jako tradycyjnie z duchowością i Dalekim Wschodem gdzie zaistniał.
Jung poświęcił sporo temu tematowi w psychologii i w praktykach religijnych.
Mandala określa obrazy powstałe w kształcie koła.
Mogą być malowane, rzeźbione, usypywane z kwiatów a nawet wytańczone. Obrazy te mogą też pojawiać się w snach czy medytacjach.
Mandala traktowana jest często jako narzędzie koncentracji i kontemplacji. W Lamaizmie (Buddyzm Tybetański) stała się nieodłącznym elementem praktyk religijnych.
Rytualne Mandale, zawsze przedstawiały określony styl, oraz charakterystyczne motywy i powtarzające się wzory – skojarzenia. Jak twierdził Jung indywidualne mandale mogą korzystać z nieograniczonych ilości motywów i symboli. Dzięki temu można jasno odczytać – określić co autor chciał wyrazić.
Mogą pokazywać całkowitość zewnętrznego i wewnętrznego postrzegania, dostrzegania i rozumienia świata poprzez symbole osoby tworzącej Mandale i tego co chciał autor wyrazić.
Mandale wskazują punkt odniesienia twórcy dla świadomości oraz ukazują często jego podświadomość. Tutaj działa jaźń która w przeciwieństwie do ego jest jest jedynym punktem odniesienia. Jaźń zawiera całość psychiki czyli tzw. świadomość i nieświadomość.
Mówiąc dalej, mandale to coś więcej jak kolorowe obrazki, są formą przekazu energetycznego Jaźni w celu pobudzenia twórcy i waszej świadomości oraz podświadomości. Wg psychoterapii, pracując z nimi, docieramy często do najgłębszych zakamarków naszej duszy.
Jung określał mandale jako: „Symbol Jednoczący”, wskazując że jest symbolicznym wyrazem wewnętrznego centrum człowieka.
Mandala czasem odczytywana jest też jako symboliczny przejaw Istoty Boskiej, jako wyraz jej nieuchwytnej Całkowitości, co z resztą naprowadziło Junga na bezpośredni związek między Imago Dei (Obraz Boży) oraz Jaźnią człowieka. Inną przybierana przez nią formą jest obraz mandali jako „naczynia”, w którym odbywa się przemiana człowieka w istotę boską.
Większość mandal jest tworzone w kole. Koło to symbol Boga, wieczystego prawa i kosmosu, siły zewnętrznej, równowagi, jedności wewnętrznej i zewnętrznej oraz materii.
Koło jako powracająca do siebie linia, której każdy punkt jest tak samo oddalony od centrum koła, uchodzi za kształt doskonały.
Od wieków przypisuje się Mandalom różne funkcje i działania: oczyszczające, wzmacniające, uzdrawiające, ochronne, wspierające i mające wpływ na różne obszary ludzkiego życia.
Medytacje były i są często traktowane, jako rodzaj komunikacji z energiami kosmosu. Mogącej prowadzić do uzdrowienia na poziomie duchowym i cielesnym lub być transformacją energii wewnętrznej.
CO WIĘCEJ O MANDALACH?
Mandale zwane również PSYCHOKOSMOGRAMI które tworzą grę sił działających we wszechświecie na nas samych, mają wskazać drogę do naszej reintegracji świadomości łącząc się z podświadomością.
W przypadku każdej mandali wchodzą w grę Archetypy przyswojone w ludzkiej duszy, łączące Twórcę z mandalą. Każdy może mieć swoje Archetypy, zależnie od miejsca i kultury gdzie się wychował.
Wskazanie drogi od życia doczesnego do duchowego, wiecznego. Miały nam pokazywać drogę tak byśmy odnaleźli siebie jako pełnię nas, zwrócili uwagę na coś więcej. (Mandale labirynty- moje)
Często mistrzowie Indyjscy mieli swoje wizje i poglądy odnośnie tego co tworzą i nie dla każdego, szczególnie teraz ich odczytanie może być nie zrozumiałe w symbolice i znaczeniu.
Przenikały dalej do obrazów symbole z Indii do Tybetu, dochodzą nowe symbole i alegorie, znaczenia…
Natomiast przekaz był zawsze duchowy.
Intelekt jest kultem dzisiejszego świata, zamyka ludzi w samozadowoleniu, zabija duszę. Stajemy się pyszałkowaci i zarozumiali bo mamy jakąś wiedzę, intelekt na wysokim poziomie.
W Indiach intelekt stanowi pozycję podrzędną. Intelekt i świadomość nigdy nie była tam odrzucana natomiast uważano że powinien być harmonijny proces rozwoju człowieka.
Wiemy, że świadomość zaczyna się od świadomości własnego ja, ja jestem, świadomości duszy która powinna łączyć się i współgrać z intelektem.
Kiedy zrozumiemy siebie i połączymy duszę ze świadomością następuje skok w nirwanę jak niektórzy określają, albo uderzenie światła jak mówią kabaliści, staje się JA jestem, albo oświecenie duchowe jak mówimy my też.
Pozdrawiam
Robert Górnicki
Mandale
Mandlale – Talizmany Intencyjne Roberta Górnickiego
